Çocukların fiziksel ve ruhsal gelişiminde yemek yeme davranışının büyük yeri vardır. Çocuk büyüdükçe enerji ihtiyacı da artar. Bu ihtiyacın karşılanması için de çocuğun sağlıklı gıdalarla beslenmesi gerekir. Çocuklukta karşılaşılan en büyük problemlerden biri de hiç şüphesiz yemek yeme problemleridir. Yemek yeme problemlerinin sağlıklı çocuklarda görülme oranı %25-45 arasında değişir. Bu oran gelişim geriliği olan çocuklarda %80’lere kadar çıkmaktadır.
Çoğu anne baba, çocuklarının az yemesinden şikâyet eder. Eğer çocuk, okul öncesi bir yaştaysa, bir yerde uzun süre oturmak ona zor gelir. Bu yaşlardaki çocuklar hareketli, sabırsız, etraflarındaki uyarıcılara daha açık olmalarından dolayı yemek yemek yerine konuşmayı, yemekle ya da masadaki eşyalarla oynamayı isteyebilir.
Ayrıca çocuk bazı yaşlarda kimi tatları severken, kimi tatları sevmeyebilir ve bu durum yaşı ilerledikçe değişebilir. Çocuk çeşitli yiyecekleri yiyor ve yeterince besin alıyorsa sevmediği bir yemeği yememesinin bir sakıncası olmaz.
Çocuklarda iştah ve kilo alımı, gelişimine göre değişir. Bu nedenle bazı yaşlarda çocuğun daha az, bazı yaşlarda da daha fazla kalori alımına ihtiyacı olur. 1-5 yaş aralığında olan çocukların 3-4 aylık zaman dilimini hiç kilo almadan geçirdiği bile görülebilir.
Çocuğun, yemek yemeyi reddetmesi, bağımsız olduğunu kanıtlamak ve bir birey olarak var olduğunu göstermek için sergilenen bir davranış olabilir. Bu tarz davranışları inatçılık olarak değerlendirmek ve savaşa dönüştürmek doğru olmaz.
Anne ve babalar çocukla tehdit eder şekilde konuşması, yemek yemesi için zorlaması ya da cezalandırması, çocuğun duygusal ve zihinsel gelişiminde olumsuz etkilere neden olur. Ayrıca anne babaların “Yemeğini yemezsen, tatlı da yiyemezsin” gibi tavırları, çocukların tatlı yeme alışkanlıklarını pekiştirerek sağlıksız bir sonuç doğurabilir.
Her çocuğun ayrı bir doyma noktası vardır. Bunun için önce doktor ile görüşülmeli, doktorun onayı ile bir diyetisyen ile irtibata geçilmelidir. Çocuğun yemek yeme davranışı engellenmeli. Bu da elindeki yiyecekleri çocuktan alarak değil, çocuğun yiyecekleri görmesini engelleyerek yapılmalı. İlgisi oyun veya oyuncaklara veya yaşına göre spora çekilmeli. Çocuğun yemek yeme nedeni fizyolojik ise çocuk doktorundan, psikolojik ise pedagog veya psikologdan yardım alınmalıdır.
Çocuk bir besini yemek istemiyorsa birkaç gün aradan sonra yeniden o besin denenmelidir. Yemiyorsa ısrar edilmemeli, başka besinlere yönelmelidir. Örneği et yemiyorsa yoğurt yedirilebilir. Zorla yedirmeye çalışma, yeterli beslenmeyi daha da zorlaştırır. Ceza da bu noktada olumlu bir davranış değildir. Çocuklar için eğlenceli tabaklar hazırlanmalı, besinlerle gülen yüzler gibi tabakta şekiller yaparak çocuğun yeme davranışı tetiklenmelidir.
Çocuk ebeveynlerinin dikkatini çekmek için yavaş yiyebilir veya yemek istemeyebilir. Eğer anne babanın ilgisini böyle çektiğini görürse daha sonra da yemek yerken aynı davranışları sergiler.
NOT: Hastalıklar ve tedavi yöntemleriyle ilgili içeriklerimiz yalnızca bilgilendirme amaçlıdır. Sağlığınızla ilgili tüm konularda doktorunuza veya bir sağlık kuruluşuna başvurunuz.
Özel Adana Ortadoğu Hastanesi’nde görev yapan alanında uzman, deneyimli Çocuk ve Ergen Psikiyatri birim doktorlarını aşağıdan daha detaylı bir şekilde inceleyebilirsiniz.
Doktor güncelleniyor.
Özel Adana Ortadoğu Hastanesi Çocuk ve Ergen Psikiyatri Birimi’nde hizmet verilen diğer hastalıklara aşağıdan ulaşabilirsiniz.